Zelfoverschatting

De drang om chocolade te eten kan ik bij tijd en wijle goed onderdrukken. En als dat dan een poosje lukt, durf ik het aan op bijvoorbeeld een kleine pot pasta op voorraad in huis te nemen. Zowaar ging dat vorige week helemaal goed. Een pot heerlijke (lactosevrije) pot chcoladepasta van 200 gram stond bijna een week in de kast voordat deze helemaal op was. Trots op mezelf vond ik afgelopen vrijdag dat ik dan wel een nieuwe kon kopen. Ik zag weer dezelfde kleine pot staan, maar ja, deze was wel ruim twee euro. En dat voor 200 gram... Flink zoeken en geduldig blijven leverde uiteindelijk twee supermarkten verder een pot van 400 gram op, zonder melk. En ook nog een euro goedkoper. Kan niet beter, dacht ik! De pot ging de kast in en weer uit en weer in en weer uit. Gisteravond om 22.00 uur was de pot leeg. Ach... dacht ik, moet ik nu chagrijnig worden? Maar niet gedaan. Het was lekker. Erg lekker. En nu is het gewoon op. Komende vrijdag maar geen nieuwe pot kopen. Toch?