dinsdag 14 september 2010

Ingesprektoon

Het gesprek met mezelf heb ik beeindigd. Ik kan mezelf overal voor uitmaken. Dat doe ik dan ook al twee dagen. Stom, stom, stom. Nu moet ik weer moed verzamelen om te beginnen. En beginnen, dat is het moeilijkste. De verbinding is verbroken. Die herstellen is de zwaarste klus. Waar haal ik de energie vandaan?

zondag 12 september 2010

Blijven redeneren

Al een week en een dag....
Bij alles wat mijn neus voorbij komt, ga ik met mezelf in gesprek. Niet doen. Ja maar... Niet doen. Ja, maar... Niet doen, want.... Oke! En zodoende nog geen chocolaatje, zak vol noten, chips of andere lekkernij genuttigd. Best tevreden over mezelf!

zaterdag 11 september 2010

pizzabodem zonder ei en gluten en koolhydraatarm

Dit recept is voldoende voor de bodem van een mini springvorm. (1 persoon)
+/- 75 gram jonge kaas
+/- 30 gram roomkaas
scheutje heet water
eventueel knoflook, zout en peper

Rasp ongeveer 75 gram kaas. Doe dit in een mengkom. Voeg er ongeveer 30 gram roomkaas aan toe. Giet hierover een scheut heet water. Let op! Niet te veel water toevoegen, want dan duurt het bakken vele malen langer. Eventueel kun je knoflook, zout en peper voor de smaak toevoegen. Dan roeren tot het geheel redelijk glad wordt, maar geen papje dat je uit kunt gieten.
Schep dit mengsel op de bodem van je mini springvorm. Even goed verdelen.
Zet het geheel boven in een voorverwarmde oven (175 C) en bak het ongeveer 20 a 25 minuten. De bodem is goed als de bovenkant bruin begint te worden. Als je veel water hebt gebruikt, moet de bodem minstens 10 minuten langer in de oven, maar zet het dan niet helemaal bovenin, want dan verbrandt het.

Beleg de bodem met wat je lekker vindt. Nog een minuut of 20 in de oven, en klaar is een heerlijke, glutenvrije, eivrije, koolhydraatarme, goed vullende en smakelijke maaltijd.

woensdag 1 september 2010

lunch zonder gluten en ei

Gisteravond had ik geen zin om een lunchgerecht voor vandaag te maken. Soms... is het gewoon even genoeg. Vanochtend daarom snel iets in elkaar geflansd. En het smaakte nog goed ook. Collega's snoven de heerlijke geur op en keken jaloers. Een van hen wilde het wel eens maken, maar was bang voor de vele calorieen. Daarom heb ik die maar even uitgerekend. Dan weet je wat je opeet. En dat valt best mee.
De bereidingstijd is nog geen 10 minuten.

Nodig:
Een dinerbord vol plakjes kaas. Als je de kaas zelf snijdt, heb je minder nodig. Dus ook minder calorieen. Ik heb drie plakken voorgesneden kaas gebruikt. Dat is iets minder dan 100 gram. Ongeveer 370 calorieen. Als je het zelf snijdt, gebruik je denk ik nog geen 75 gram. Scheelt weer bijna 100 calorieen.
Dit bord een minuut of vijf in de magnetron. De kaas is pas bruikbaar als je het er in een stuk af kunt halen. Let op! Laat het er niet te lang in zitten, want dan krijg je het niet meer van het bord af. Een paar keer controleren tussendoor is aan te bevelen.
Op de kaas smeer je roomkaas, zo'n 25 gram (ongeveer 60 calorieen). Hierop leg je drie grote plakken vleeswaren, bijvoorbeeld corned beaf (ongeveer 100 calorieen). Dan weer een laagje roomkaas (ongeveer 60 calorieen). En dan nog een paar plakjes dungesneden vleeswaren als runderrookvlees (50 gram is 55 calorieen). Dan oprollen zoals je dat met een pannenkoek doet.
Bij elkaar zijn het zo'n 650 calorieen. Niet verkeerd voor een lunch, als je er vanuit gaat dat je 2000 calorieen mag eten per dag. Maar zoals ik als zei kun je op de kaas bezuinigen. Dat scheelt de moeite. En het vult toch wel, dus...

Koud opeten kan prima. Maar warm is het wel veel lekkerder. Je kunt er na het opwarmen ook nog wat plakjes komkommer op doen. Lekker knapperig!

Eet smakelijk!

zondag 29 augustus 2010

lunchgerechten zonder deegwaren of ei

Deze zomer kwam ik, speurend naar handig materiaal voor koken en bakken, een mini springvorm tegen voor taart. Na enig aarzelen gekocht. Kon handig zijn, niet waar? En inderdaad, het is handig. Tijdens de vakantie goed gebruik van gemaakt. Want wat eet je als lunch (en ontbijt overigens ook) als je geen deeg kunt eten? Geen lekkere Italiaanse stokbroodjes in ieder geval. En pannenkoeken zijn ook uit den boze, evenals een gewoon bruin broodje. Om mezelf toch het plezier en genot te geven van lekkere maaltijden, heb ik heerlijke hartige taarten gebakken. De inhoud varieerde naar wat er in de koelkast voor handen was. En meestal smaakte het goed.
Weer thuisgekomen heb ik ook weer een en ander uitgeprobeerd, nu ook met gebruikmaking van de magnetron, welke we op vakantie niet tot onze beschikking hadden. De volgende heerlijke gerechten zijn er uitgerold:

Tonijnpizza
Leg een boterhambordje vol met plakjes kaas. Doe deze ongeveer 3 minuten in de magnetron. (Kijk uit bij het eruit halen, want het bord wordt erg warm. )
Vijftig gram kaas raspen, in een kom doen en ongeveer 50 gram roomkaas toevoegen. Scheut heet water erbij doen en roeren tot het een glad papje is geworden.
Dan doe je de gemagnetronde kaas op de bodem van de springvorm. Daarover doe je het kaasmengsel. Dit ongeveer 30 minuten in de oven (175 C).
Ondertussen bak je een uitje in wat roomboter of olijfolie. (Bij voorkeur met wat verse knoflook.) Daarna wat plakjes tomaat bakken.
Als de pizzabodem klaar is, kun je de uitjes en tomaat op de bodem leggen. Daarop doe je de inhoud van een uitgelekt blikje tonijn. Garneren met lekker veel geraspte kaas. Een minuut of 20 in de oven en dan is je heerlijke maaltijd klaar!
(Opwarmen in de magnetron op een later moment is ook heerlijk. Dan wordt de kaasbodem nog smakelijker!)

Hartige taart
Je maakt de bodem en de zijkanten door plakjes kaas te smelten in de magnetron. Voor een klein bord is ongeveer 3 1/2 minuut nodig op de heetste stand. (Maar dit zal per magnetron verschillen, dus even uitproberen!) De bodem is pas bruikbaar als de kaas niet meer zacht is als je het van het bord haalt. Bedek de taartvorm met deze kaas.
Bak groente die je lekker vindt in een beetje roomboter of olijfolie (Ik gebruik regelmatig prei, uit, tomaat, courgette, tauge en wortel.). Prei zorgt voor een hartige smaak. Gebruik je geen prei, dan is het belangrijk om vlees te gebruiken dat pittig is, bijvoorbeeld een of twee plakjes ontbijtspek. Je kunt voor de hartige smaak natuurlijk ook kruiden gebruiken, bijvoorbeeld knoflook. Je kunt dit gerecht zonder vlees eten, maar je kunt ook een pakje in kleine stukjes gesneden ham of kipfilet gebruiken. Gehakt is ook heerlijk. Als je geen vlees gebruikt, is het handig om tauge te gebruiken, dat geeft volume aan de taart.
Doe door de gebakken groenten (en vlees) ongeveer 50 gram roomkaas. (Roomkaas is bindend en geeft een lekkere smaak aan het geheel. Geen ei meer nodig!) Roer dit mengsel goed.
Schep het op de kaasbodem. Flink aandrukken. Als het boven de zijkant van de vorm uitkomt, is dat niet erg. Het zakt tijdens het bakken nog flink in. Garneer het geheel met geraspte kaas. Als de kaas lichtbruin wordt, is de taart klaar. (ongeveer 20 minuten) Bakken op 175 C is goed. Het duurt wel wat langer, maar het vet dat je hebt gebruikt, wordt dan niet omgezet in verkeerde vetten. (Bak je groenten en vlees dus ook niet op een te hoog vuur!)

Deze maaltijden zijn smakelijk, ruiken heerlijk en vullen goed.

Tip: Neem het eens mee naar je werk. Al je collega's zullen opmerkingen maken over de heerlijke geur en jaloerse blikken werpen op je lekkere maaltijd. En jij geniet, terwijl je een gezonde, goed vullende maaltijd eet en dus niet snel weer trek krijgt in een lekkere snack!

woensdag 28 juli 2010

Kaastaart zonder koolhydraten

Ook een heerlijk recept voor een alternatief ontbijt. Een puntje van deze kaastaart en je hoeft tot aan de lunch niets meer te eten! Vanuit de vriezer zo in de magnetron op te warmen voor je ontbijt. Lekker, makkelijk en voedzaam. En geen zorgen om de calorieen, want dit is genoeg voor de hele morgen. Je lichaam vraagt urenlang niet om meer lekkere dingen na een stuk van deze taart.

KAASTAART (taartbodem +/- 22 cm)
Ingrediënten
Bodem:
75 gram jonge kaas
Vulling:
100 gram hazelnoten
160 gram jonge kaas
100 gram monchou (of andere roomkaas)
Melk of water
50 gram roomboter
Garnering:
200 gram monchou (of andere roomkaas)
100 gram jonge kaas

Bereiding
Rasp 75 jonge kaas en leg dit op de ingevette taartbodem.
Smelt de roomboter en laat de monchou zacht worden. Rasp de hazelnoten fijn en doe deze in een beslagkom. Voeg de gesmolten roomboter, de zachte monchou toe en rasp hierin 160 gram jonge kaas. Roer alles door elkaar en voeg water of melk toe om het tot een glad en vloeibaar deeg te maken. Heet water is het meest praktische omdat daardoor de kaas en de boter zacht blijven. Schenk het vloeibare deeg uit over de bodem van gerapte kaas. Bak dit ongeveer 25 minuten in de voorverwarmde oven (175 C). Let op, het deeg blijf zacht. Laat het deeg minstens een kwartier afkoelen.
Als de taart redelijk is afgekoeld, bedek je deze met de roomkaas. Je kunt hiervoor de roomkaas in plakjes snijden, als het net uit de koelkast is, en er in plakjes opleggen. Of je kunt de roomkaas zacht laten worden en voorzichtig uitsmeren over de taart. Bedek het geheel met 100 gram geraspte jonge kaas.
Zet de taart 15 minuten middenin de oven en ongeveer 20 minuten bovenin de over. De kaas moet gesmolten zijn en licht bruin gekleurd. Dan is de taart klaar. Goed laten afkoelen en opstijven. Dan pas snijden.

dinsdag 27 juli 2010

Overheerlijke appeltaart zonder gluten

In mijn zoektocht naar etenswaren waar ik goed tegen kon, heb ik veel geexperimenteerd. Uren heb ik in de keuken doorgebracht. Je wilt tenslotte wel eens wat anders eten dan een brok kaas of een stuk vlees. Hieronder een recept van een appeltaart op basis van notenmeel in plaats van tarwemeel. Bijzonder lekker, maar wel een ware calorieenbom!

APPELTAART (springvorm +/- 28 cm)
Ingrediënten
Bodem:
300 gram macadamia’s
100 gram roomboter
+/- 12 druppels stevia (In Europa mag dit officieel niet gebruikt worden als voedingsmiddel, in andere delen van de wereld wel. Gebruik is derhalve op eigen risico.) Ter vervanging van stevia kun je ook wat honing gebruiken of zoetmiddel.
+/- 125 ml room
Vulling:
1 kg appels, en een peer
+/- 150 gram rozijnen
+/- 50 ml room of melk

Bereiding
Wel de rozijnen in lauw water.
Smelt de roomboter. Rasp de macadamia’s fijn. Roer de room, de boter en de stevia door de geraspte macadamia’s. Laat dit even opstijven in de koelkast.
Was de appels en schil de peer. Ontdoe ze van hun klokhuizen en snijd alles in stukjes. Voeg de rozijnen en de room aan de appelstukjes toe en roer dit even door elkaar.
Bedek de bodem en de zijkanten van de ingevette springvorm (+/- 28 cm) met de macadamiamix. Let op, het plakt heel erg. Dat is normaal. Wil je op de appels ook wat deeg hebben, dan moet je wat deeg daarvoor bewaren.
Schep daarna het appelmengsel op de bodem en druk dit aan. Als je deeg hebt bewaart, kun je dit op de appelmix scheppen.
Zet de taart in de voorverwarmde oven (175 C) en bak deze gaar in ongeveer 45 minuten.

maandag 26 juli 2010

Chocolade, chagrijn en schuldgevoel

Chocolade, chagrijn en schuldgevoel. Drie woorden die deze dag treffend omschrijven. Het begon zo mooi allemaal vandaag. Voor de laatste keer uitproberen of ik tegen maïswafels kon. Dat was de opzet. De eerste wafel met leverworst was meer dan lekker. Zowel de wafel als de levenworst smaakten naar veel meer. De tweede wafel ging met evenveel genot naar binnen. Nog steeds kon ik mij goed beheersen en slechts twee plakjes leverworst belandden op de derde wafel. Eigenlijk wist ik het antwoord toen al. De trek bleef. De trek werd eigenlijk erger dan voordat ik begon met eten. Een veeg teken dat ik helaas maar al te goed heb leren kennen de afgelopen anderhalf jaar. Trek tijdens het eten betekent: fout eten gegeten! Van chagrijn, ja, daar komt het eerste woord van deze dag te voorschijn, heb ik nog een wafel met roomkaas en leverworst gegeten. Deze keer zat er al een wat nare bijsmaak aan. Het vertrouwen in de goede afloop van de maaltijd nam flink af. Een uur later wist ik het zeker. Ik had echt al weer trek. Omdat ik echter nog steeds stevig in mijn schoenen stond, beheerste ik mij. Afleiding genoeg. Auto naar de garage. Even naar de bouwmarkt. Eenmaal weer thuis begon echter zowel mijn buik als mijn eetstemmetje aan mij te knagen. Niet veel later had ik het heerlijke stuk runderbraadlap dat nog over was van gister, opgewarmd en opgegeten. Werken voor mijn opleiding, gaf daarna afleiding. Het telefoontje dat de auto weer klas was, onderbrak mijn concentratie om niet aan eten te denken. Wederhelft bracht mij weer bij de garage. Duizenden gedachten aan eten stroomden continu door mijn hoofd. Ondanks het ritje langs de supermarkt en het stemmetje dat mij aanmoedigde lekkere chocolade te halen, wist ik mij te beheersen. Een klein glimlachje van trots kon er af. Eenmaal weer thuis, besloot ik toch iets te nemen. Een paar plakken kaas 1 ½ minuut in de magnetron. Flink wat roomkaas daarna er op en zacht laten worden. En eten maar. Je wilt niet weten hoe heerlijk het was. Tevreden met mijn redelijke beheersing, tenslotte geen chocolade gegeten, ging ik weer aan het werk. Toen wederhelft wilde lunchen, zat ik eigenlijk nog vol. Raar hè. Toch maar mee gegeten. Waarom? Moest ik bekennen dat ik al vol zat? Mee-eten was de makkelijkste weg.
Weer een bijzondere maaltijd. Salami met smeerkaas en rookvlees met roomkaas. Ooit gegeten? Ik wel. Erg lekker. Maar helemaal niet zo lekker als je vol frustraties zit en je partner een heerlijke boterham met een gebakken ei zit te eten. Waarom ik niet? Omdat ik last heb van ei en alle soorten graan. Ja, ja. En was dat nou maar alles. Maar ik heb ook last van hete pepers, paprika en alle schimmelproducten. En niet te vergeten, van alles waar veel histamine in zit. O ja, en laat ik niet vergeten dat fruit ook uit den boze is. Of ik nog wat kan eten? Jawel hoor, chocola!!! Verrukkelijk. Echt verrukkelijk. Alleen zo verdraaid lastig voor de kilo’s. Het schuldgevoel, het derde woord in deze reeks, kwam een goed uur later, na een halve zak (ja, een hele kon ik nog weerstaan) toffees (niet mijn lievelingseten, maar ik wilde niet aan de chocolade) en een reep chocolade met rozijnen en noten, omdat de halve zak snoep toch niet voldoende afweer was tegen een heerlijke reep echte melkchocolade. Chagrijnig en schuldig. Snoepen is de helft minder lekker als je beseft dat je al die kilo’s er ook zelf weer af moet zien te krijgen. Echt waar. Maar nog steeds zo lekker dat ik het er niet voor liet staan. Zelfs zo lekker, dat ik nog meer haalde. Nog een reep, nu met alleen nootjes, een kitkat sense (heel dom, want daar zit tarwe in) en een chocoladetoetje. En om toch de hele avond nog wat te eten te hebben, een doosje tic-tac. Mijn hele avond bleek echter kort te zijn, want om 21.00 uur schudde ik de laatste tic-tacjes uit het doosje. Alleen het chagrijn is er nog. En mijn dikke buik. Nog even doorgaan en ik pas maat 44-46 ook niet meer…